Yafet Dil Teorisi, evrensel dil arayışının farklı bir türevi olarak ortaya çıkmıştı. Teori, 18. yüzyılda ortaya atılan Yafet Teorisini “tersinden evrimci” bir tarzda yeniden formüle ediyordu.28 Nikolay Marr, başından beri diller arasında bir köken birliği olduğuna inanıyordu ve çalışmalarını bu nazariyesini doğrulama amacına yöneltmişti. Ona göre insan dilinin doğasında saklı kalan arkaik (fosilimsi) unsurlar, bu tarz bir iz sürmeyi mümkün kılıyordu. Bu iz sürmede “paleontoloji” denen bir metot kullanılıyordu.29 Marr’a göre diller basit tek heceli (Çince) dillerden eklemeli dillere (Türkçe, Moğolca), oradan da çekimli dillere (Rusça) tedrici olarak evrilmişti.30 Teori o dönemin köken arayışında olan bütün teoriler gibi evrim teorisini temel alıyordu. Buna göre insanın ilk türleri sadece el hareketleri ve mimiklerle anlaşıyorlardı. Zamanla konuşma organları gelişti ve sese dayalı anlaşma, yani konuşma ortaya çıktı. Konuşmaya dayalı anlaşma, yani “sözel dil” (zvukovıy yazık), zamanla dili ve onun sistemini ortaya çıkardı.31 Dil, önce Çincedeki gibi tek heceli ve çok anlamlı basit kelimelerden oluşuyordu; sonra Fin-Ugor ve Türk-Tatar-Moğol gibi eklemeli diller ortaya çıktı. Yafet dili ise bu ilk evrim sürecinde son olarak ortaya çıkan en mütekâmil dil idi
Sovyetler Birliğinde Dil Politikası, Mehmet Uzman,
Liberal Düşünce Dergisi, Yıl: 22, Sayı: 88, Güz 2017, ss. 41-56
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder