Dava, Türk Medeni Kanununun
166/1. Maddesinde düzenlenen Birliğin Temelinden Sarsıldığına dayalı boşanma
davasıdır.
Anayasanın 141/3. maddesi
"bütün mahkemelerin her türlü kararları gerekçeli olarak yazılır"
buyurucu hükmünü içermektedir. Hukuk Muhakemeleri Kanununun 297. maddesinde de
kararın kapsayacağı hususlar ayrıntılı biçimde belirtilmiş olup, bu maddenin 3.
bendine göre, mahkeme kararlarında iki tarafın sav ve savunmalarının özeti,
anlaştıkları ve anlaşmadıkları hususlar, çekişmeli konular hakkında toplanan
deliller, delillerin tartışılması, ret ve üstün tutulma nedenleri, sabit
görülen vakıalarla bunlardan çıkarılan sonuç ve hukuki sebebin açıkça
gösterilmesi zorunludur.
Mahkemece, hükmün boşanmaya
ilişkin gerekçesinde, davalının evliliğin başlangıcından itibaren evlilik
birliğinin kendisine yüklediği sorumlulukları yerine getirmediği, davacıya hakaret
ettiği, şiddet uyguladığı, başkalarının yanında küçük düşürücü sözler
söylediği, davacıyı evden kovduğu, davacıyı manevi olarak ihmal ettiği,
davacının ise davalının akrabalarını eve misafir olarak almak istemediği,
böylece davalının daha ağır kusurlu sayıldığı belirtilmiş, hükmün yoksulluk
nafakasına ve tazminatlara ilişkin gerekçesinde ise, boşanmayı gerektiren
olaylarda kadının kusursuz olduğu belirtilerek davacı kadının kusuru yönünden
mahkeme hükmünün gerekçesi kendi içinde çelişkili olmuştur. Bu durumda
mahkemece verilen karar Hukuk Muhakemeleri Kanununun 297/1-c maddesindeki
unsurları içermemektedir. Açıklanan nedenlerle mahkemece usulüne uygun
gerekçeli karar oluşturulmadığından, sair istinaf itirazları incelenmeksizin
taraf vekillerinin istinaf başvurularının münhasıran bu sebeple kabulüne, İlk
derece mahkemesince henüz deliller usulüne uygun bir şekilde değerlendirilmemiş
bulunduğundan, 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanununun 353/1-a-6 bendi
gereğince, boşanma ve eklerine ilişkin ilk derece mahkemesi kararının
kaldırılmasına, davanın yeniden görülerek usulüne uygun gerekçeli karar
verilmek üzere dosyanın ilk derece mahkemesine gönderilmesine karar verilmesi gerekmiştir.
İzmir BAM 2. HD. 28/4/2017 gün, 2017/463 Esas, 2017/770 Karar
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder